ΣΕ ΠΟΛΛΑ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΆ ΕΡΓΑ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΝΑ ΠΕΡΙΓΡΑΦΟΝΤΑΙ ΝΟΜΟΙ ΤΗΣ ΦΥΣΙΚΗΣ. ΠΟΙΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΕΤΟΙΕΣ ΑΝΑΦΟΡΕΣ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΑΞΙΟΠΟΙΗΘΟΥΝ ΣΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΗς ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ
Όταν ήμουν στο δημοτικό συνήθιζα να παίρνω βιβλία από την δανειστική βιβλιοθήκη του σχολείου (20.000 λεύγες κάτω από την θάλασσα, Ροβινσώνας Κρούσος ...αγαπημένα και διαβασμένα από την δανειστική βιβλιοθήκη ..!!). Έτσι και φέτος πριν κλείσει το σχολείο για την περίοδο του Πάσχα 2022 μπήκα στο πειρασμό να δανειστώ ένα βιβλίο από την σχολική βιβλιοθήκη που 'χτυπούσε' στο μάτι μου μιας και ήταν δίπλα από την θέση που καθόμουν.
Δεν είχα ξανακούσει ούτε για το τίτλο του βιβλίου ούτε για τον συγγραφέα αλλά μου είχε κινήσει την περιέργεια...
Όταν τελείωσα το βιβλίο ξαναδιάβασα πιο προσεκτικά την βιογραφία του συγγραφέα:
Περιληπτικά θα μπορούσα να αναφέρω γεννήθηκε 1876 και το 1891 σε ηλικία 15 χρονών εγκαταλείπει το σχολείο να δουλέψει σε εργοστάσιο και ένα χρόνο τον κερδίζει η θάλασσα και αρχίζει να γράφει σχετικά το 1895 , 4 χρόνια απο την στιγμή που άφησε το σχολείο επιστρέφει και σε ηλικία πλέον 19 χρονών συνεχίζει το σχολείο...πηγαίνει και ένα εξάμηνο στο πανεπιστήμιο και εγκαταλείπει ξανά ….
Ένα παιδί που δεν το έχει αναγνωρίσει ο πραγματικός του πατέρας που έκανε τον αστρολόγο μεγαλώνει με τον θετό ανάπηρο πατέρα του σε μια οικογένεια με προφανή οικονομικά προβλήματα που σίγουρα η εκπαίδευση του παιδιού δεν ήταν στις προτεραιότητες της.
Είναι δεδομένο ότι σαν παιδί πήρε την βασική στοιχειώδη εκπαίδευση ενός επαρχιακού συνηθισμένου σχολείου πριν το 1900 ...
Δεν ξέρω αν το τόλμησε αλλά σίγουρα η αυτοβιογραφία του θα ήταν ένα πολύ ενδιαφέρον μυθιστόρημα...αξίζει να την διαβάσετε αναλυτικά στο σύνδεσμο:
Δεν είχα ξανακούσει ούτε για το τίτλο του βιβλίου ούτε για τον συγγραφέα αλλά μου είχε κινήσει την περιέργεια...
ΤΖΑΚ ΛΟΝΤΟΝ
Ο
ΘΑΛΑΣΣΟΛΥΚΟΣ
Όταν τελείωσα το βιβλίο ξαναδιάβασα πιο προσεκτικά την βιογραφία του συγγραφέα:
Περιληπτικά θα μπορούσα να αναφέρω γεννήθηκε 1876 και το 1891 σε ηλικία 15 χρονών εγκαταλείπει το σχολείο να δουλέψει σε εργοστάσιο και ένα χρόνο τον κερδίζει η θάλασσα και αρχίζει να γράφει σχετικά το 1895 , 4 χρόνια απο την στιγμή που άφησε το σχολείο επιστρέφει και σε ηλικία πλέον 19 χρονών συνεχίζει το σχολείο...πηγαίνει και ένα εξάμηνο στο πανεπιστήμιο και εγκαταλείπει ξανά ….
Ένα παιδί που δεν το έχει αναγνωρίσει ο πραγματικός του πατέρας που έκανε τον αστρολόγο μεγαλώνει με τον θετό ανάπηρο πατέρα του σε μια οικογένεια με προφανή οικονομικά προβλήματα που σίγουρα η εκπαίδευση του παιδιού δεν ήταν στις προτεραιότητες της.
Είναι δεδομένο ότι σαν παιδί πήρε την βασική στοιχειώδη εκπαίδευση ενός επαρχιακού συνηθισμένου σχολείου πριν το 1900 ...
Δεν ξέρω αν το τόλμησε αλλά σίγουρα η αυτοβιογραφία του θα ήταν ένα πολύ ενδιαφέρον μυθιστόρημα...αξίζει να την διαβάσετε αναλυτικά στο σύνδεσμο:
ΤΖΑΚ ΛΟΝΤΟΝ βιογραφία στην Βικιπαίδεια
Στην βιογραφία του βρήκα μία απάντηση στο ερώτημα στο
τι τον ενέπνευσε … Νομίζω (αν μπήκατε στον κόπο να δείτε την βιογραφία του )θα συμφωνήσετε ότι ήταν η ίδια η ζωή του ...αυτά που περιγράφει τα είχε δει και κυρίως τα είχε ζήσει … ο πρωταγωνιστής του βιβλίου περιγράφει εικόνες που ο Λόντον είχε σίγουρα δει...προσωπικές του εμπειρίες και απόψεις βγαίνουν από το στόμα του πρωταγωνιστή… Το ταξίδι στην θάλασσα με ιστιοφόρο, το κυνήγι της φώκιας , η ζωή του ναυτικού προέρχονται σίγουρα από καθαρά προσωπικές του εμπειρίες…
Όμως σε αυτό το βιβλίο υπάρχει κάτι που ξεχώρισα, κάτι που έψαξα να βρω στην βιογραφία του και δεν βρήκα….
Όταν αρχίζουν οι δυσκολίες και η επιβίωση του πρωταγωνιστή δυσκολεύει , αυτός πρέπει να αξιοποιήσει το καλύτερο όπλο , το καλύτερο εργαλείο που έχει ο άνθρωπος ...το μυαλό του.
Χρειάζεται το μυαλό και την εμπειρία προηγούμενων γενεών… και λέει χαρακτηριστικά ο πρωταγωνιστής:
‘Θυμόμουν αμυδρά λίγη Φυσική από το σχολείο και του τελευταίους μήνες είχα αποκτήσει πρακτικές γνώσεις πάνω σε θέματα μηχανικής...’
Φυσική , μηχανική ....λέξεις που μπορεί να προκαλέσουν εντύπωση σε ένα αναγνώστη και να δικαιολογήσουν την ικανότητα ενός πρωταγωνιστή σε ένα λογοτεχνικό έργο...Εξάλου ήταν πολύ συνηθισμένο στους συγγραφείς λογοτεχνικών έργων του προηγούμενου αιώνα να προσθέτουν επιστημονικούς όρους . Θυμάμαι την 'βαφή του χάλυβα' στο καμάκι του καπετάνιου Αχααμπ για το κυνήγι του 'Μόμπυ Ντικ' , την περιγραφές φαινομένων άνωσης , πίεσης μεταλουργίας στα έργα του αγαπημένου συγγραφέα των παιδικών χρόνων Ιουλίου Βερν κλπ...
Έτσι και εδώ ο συγγραφές περιγράφει κατασκευές με μοχλούς και τροχαλίες που σίγουρα ήταν κάτι συνηθισμένο στην χρήση για τους ναυτικούς των ιστιοφόρων εκείνης της εποχής...
Στην παραπάνω αναφορά ένας φυσικός ξεχωρίζει την περιγραφή και χρησιμότητα της έννοιας του έργου μιας δύναμης ...
Ένας συγγραφέας λογοτεχνικών βιβλίων χωρίς κάποια ιδιαίτερη μέση εκπαίδευση επικαλείται τις βασικές γνώσεις που απέκτησε στην Φυσική σε κάποιο επαρχιακό σχολείο του προηγούμενου αιώνα στην Αμερική και διατυπώνει ξεκάθαρα την έννοια του έργου μιας δύναμης και πως την αξιοποιούμε σε καθημερινά προβλήματα ...
Ποιος μαθητής στις μέρες μας που έχει τελειώσει σχολείο της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης μπορεί να θυμηθεί και να διατυπώσει μια από τις βασικές αρχές στην φυσική κάθε φορά που χρησιμοποιεί ένα γρύλο για να αλλάξει το λάστιχο του αυτοκινήτου , τον εξολκέα που χρησιμοποιούν στα συνεργεία ή στην διπλή κινητή τροχαλία σε ένα ηλεκτρικό ανεβατόρι για τα ξύλα για το τζάκι ή ακόμα και στον ανηφορικό δρόμο στην πλαγιά ενός βουνού...
Δείτε τον πίνακα και συγκρίνεται ποια άλλα μαθήματα διδάσκονται 2 ώρες ή περισσότερο για να καταλάβετε γιατί η διδασκαλία της Φυσικής είναι ανεπαρκής στις μέρες ακόμη και αν το συγκρίνουμε με την βασική εκπαίδευση που παρείχαν σχολεία στον προηγούμενο αιώνα...
Θα συνεχίσουμε την πετυχημένη συνταγή της αποτυχίας ;
Θα συνεχίσουμε να μειώνουμε ύλη της Φυσικής για να εξορθολογίσουμε μια παράλογη κατανομή ωρών στο ωρολόγιο πρόγραμμα της Α Λυκείου;
Θα συνεχίσουμε να την αποκοπή της Φυσικής από το εργαστήριο; Κανένας πλέον δεν προλαβαίνει την ύλη που πρέπει να διδαχθεί στην Α λυκείου…
Φυσική , μηχανική ....λέξεις που μπορεί να προκαλέσουν εντύπωση σε ένα αναγνώστη και να δικαιολογήσουν την ικανότητα ενός πρωταγωνιστή σε ένα λογοτεχνικό έργο...Εξάλου ήταν πολύ συνηθισμένο στους συγγραφείς λογοτεχνικών έργων του προηγούμενου αιώνα να προσθέτουν επιστημονικούς όρους . Θυμάμαι την 'βαφή του χάλυβα' στο καμάκι του καπετάνιου Αχααμπ για το κυνήγι του 'Μόμπυ Ντικ' , την περιγραφές φαινομένων άνωσης , πίεσης μεταλουργίας στα έργα του αγαπημένου συγγραφέα των παιδικών χρόνων Ιουλίου Βερν κλπ...
Έτσι και εδώ ο συγγραφές περιγράφει κατασκευές με μοχλούς και τροχαλίες που σίγουρα ήταν κάτι συνηθισμένο στην χρήση για τους ναυτικούς των ιστιοφόρων εκείνης της εποχής...
Αυτό όμως που μου προκάλεσε εντύπωση ήταν η εξής διατύπωση:
" Ο εργάτης ήταν βελτιωμένος με μανιβέλα και η αύξηση της δύναμης που απέδιδε ήταν τεράστια. Φυσικά ότι κερδίζαμε σε προσπάθεια το χάναμε σε απόσταση. Όσες φορές διπλασίαζε την δύναμή μου , άλλες τόσες φορές διπλασίάζονταν το μήκος του σχοινιού που έπρεπε να βιράρω..."
Στην παραπάνω αναφορά ένας φυσικός ξεχωρίζει την περιγραφή και χρησιμότητα της έννοιας του έργου μιας δύναμης ...
Ένας συγγραφέας λογοτεχνικών βιβλίων χωρίς κάποια ιδιαίτερη μέση εκπαίδευση επικαλείται τις βασικές γνώσεις που απέκτησε στην Φυσική σε κάποιο επαρχιακό σχολείο του προηγούμενου αιώνα στην Αμερική και διατυπώνει ξεκάθαρα την έννοια του έργου μιας δύναμης και πως την αξιοποιούμε σε καθημερινά προβλήματα ...
Ποιος μαθητής στις μέρες μας που έχει τελειώσει σχολείο της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης μπορεί να θυμηθεί και να διατυπώσει μια από τις βασικές αρχές στην φυσική κάθε φορά που χρησιμοποιεί ένα γρύλο για να αλλάξει το λάστιχο του αυτοκινήτου , τον εξολκέα που χρησιμοποιούν στα συνεργεία ή στην διπλή κινητή τροχαλία σε ένα ηλεκτρικό ανεβατόρι για τα ξύλα για το τζάκι ή ακόμα και στον ανηφορικό δρόμο στην πλαγιά ενός βουνού...
Ενδεικτικά αναφέρω ότι στο Δ θέμα νο 11638 της τράπεζας θεμάτων Α Λυκείου στο ερώτημα:
Δ4 το μέτρο της συνισταμένης δύναμης που έπρεπε να ασκείται στο αυτοκίνητο ώστε να διπλσιαστεί πάλι η αρχική του ταχύτητα , διανύοντας όμως τη μισή μετατόπιση από ότι στην προηγούμενη περίπτωση .
Υπήρξε μόνο ένας μαθητής από τους 55 ο οποίος συνέδεσε το έργο της δύναμης με την μεταβολή της Κινητικής Ενέργειας ώστε να εξάγει το συμπέρασμα ότι αφού η απόσταση είναι η μισή τελικά η δύναμη θα είναι η διπλάσια...
όλοι οι υπόλοιποι προσπάθησαν να βρούν την απάντηση χρησιμοποιώντας τους νόμους κίνησης ...
1 στους 55 έχει καταλάβει την έννοια του έργου ;
όχι στην πραγματικότητα το ποσοστό είναι πολύ λιγότερο και τελικά πολύ μεγαλύτερη η απογοήτευσή μας για την ποιότητα εκπαίδευσης που παρέχει η σύγχρονη Ελληνική Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση....
Μια τόσο σημαντική και δύσκολη έννοια όπως αυτή του έργου μιας δύναμης έχει στριμωχτεί στις τελευταίες υποχρεωτικές παραγράφους για την διδακτέα ύλη της Α Λυκείου
Φυσική = Ενέργεια
Και η ενέργεια (και κατ' επέκταση η Φυσική) δεν διδάσκεται όπως θα έπρεπε γιατί για ένα τόσο σημαντικό μάθημα που στηρίζει παγκοσμίως τον πολιτισμό και την τεχνολογία διδάσκεται εβδομαδιαία μόνο για 2 ώρες....
Θα συνεχίσουμε την πετυχημένη συνταγή της αποτυχίας ;
Θα συνεχίσουμε να μειώνουμε ύλη της Φυσικής για να εξορθολογίσουμε μια παράλογη κατανομή ωρών στο ωρολόγιο πρόγραμμα της Α Λυκείου;
Θα συνεχίσουμε να την αποκοπή της Φυσικής από το εργαστήριο; Κανένας πλέον δεν προλαβαίνει την ύλη που πρέπει να διδαχθεί στην Α λυκείου…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου